HALSBERGA

HALSBERGA

in Testam Everhardi Ducis Foroiul. apud Miraeum Cod. Donat. piar. c. 21. Et helmum cum halsberga: Habergeon in Statutis vilhelmi Regis Scotiae c. 23. §. 2. Lorica est maculis contexta, Gallis Cotte de mailles, Germ, Halsbergh, i. e. munimen colli, ex hals, collum; et berghen, tueri, custodire, Kilian. Sic λωρίκια μέχρι ἀςτραγάλων ἀνασυρόμενα διὰ λωρίων καὶ κρικελλίων, suisse docet Leo in Tactic. c. 5. §. 4. At Beslius etymon accersit, ab al, omnis et berghen, cooperire, ut halsberga fuerit armatura integra. Vide C. du Fresne in Gloss. et Ottonem IC. Notis ad B. Rhenan. Rer. Germ. l. 2. p. 343. nec non supra in voce Brunia. Similiter et Halsfang, vox Saxon. occurrit in LL. Henrici I. Regis Angl. c. 11. in LL. Canuti §. 57. et 67. et Edmundi §. 1. idemque notat, quod Collistrigium Latinis, vulgo Pilorium. Supplicii nempe machina est, quae rei collum ex pegmate sublati, inter duas tabulas, comprehendit, populisque ad ignominiam exponit. Aliquando vero et ipsa mulcta pecuniaria, in commutationem poenae huiusmodi Regi vel Domino exsolvi solita, sic dicitur,